Blog Ireny, Olgi i Tomka
Z Bieszczad wzdłuż Bugu i granicy wschodniej wyruszyłem na północ. Po drodze były forty Twierdzy Przemyśl, piękny zachód a potem wschód słońca gdzieś pod Hrubieszowem.
Jazdę wzdłuż granicy zakończyłem za Włodawą, po zaliczeniu fajnego kawałka samym brzegiem Bugu.
Potem był kierunek Firlej, staw w Siemieniu i Wieprz.
Zdjęcia:
Objazdowe wakacje covid-2020 zaczęły się w Bieszczadach, na kampie Wesoła Górka.
Po drodze widoki, trochę błota i walki 😀 Na tym podjeździe – na zdjęciu nie widać, ale było pod górę – upociłem się nieźle. A do drzewa było daleko…
Galeria zdjęć z Górki
Oprócz Górki było trochę włóczęgi po Bieszczadach. Off-roadu tam za bardzo się nie doświadczy, bo Park Narodowy i nic nie wolno. Trochę szutru udało się znaleźć, widoki też były.
Zima minęła, zaczęła się kwarantanna…
Nudno, z domu ruszać się nie można, więc pomalutku porządkuję zdjęcia.
Nowy dział „Fotografia” się pojawił 🙂
Album z wybranymi zdjęciami z Gran Canarii, czyli po lekkiej obróbce w Luminarze.
Album ze zdjęciami z aparatu Ireny.
Sporo tam zdjęć z galerii w zamku w Lublanie. Prace Alana Hranitelja. Oczy odpadają 😀
No i lublański smok
Pomału dochodzimy do siebie po powrocie ze Słowenii.
Było super, choć trochę deszczowo, więc prania i suszenia co niemiara 🙂
Zrobiliśmy w Słowenii niecałe 600 km autem, z czego sporą część jednego dnia – jadąc z Bled do Lublany dookoła pasma Triglav.
Mapka dokumentująca wojaże po Gran Canarii.
Samochodem zrobiliśmy jakieś 700 km. Spora część jest nagrana na trackach na mapce.
Piesze też trochę. Z tego na mapce nagrany jest ślad na Pico La Catedral – jeden z wyższych szczytów wyspy, z ładnym widokiem.
A dla chcących zwiedzać wyspę lista POI, czyli ciekawych miejsc.
Opisałem właśnie wycieczkę na Gran Canarię.
To czwarta z wysp archipelagu Wysp Kanaryjskich, którą mieliśmy okazję odwiedzić. W skrócie, to góry, góry i góry 🙂
Jako, że pora akurat właściwa na lepienie uszek do barszczu i pieczenie ciasta, idąc pod prąd postanowiłem powspominać Dolny Śląsk. I okolice.
Zatrzymywaliśmy się w zajeździe Pod Zielonym Jajem, prowadzonym przez miłośnika Land Roverów. I osoba, i miejsce, i okolica warte polecenia.
Dwie nasze wizyty opisane są tu: Pod Zielonym Jajem – 2013 oraz Wzdłuż południowej granicy – 2015
Część dróg, w szczególności niektóre mosty i tunele, jest w Norwegii płatna. System opłat jest inny, niż u nas. Opłaty naliczane są automatycznie, poprzez system kamer, za przejazd płatnymi odcinkami. Potem należy tylko opłacić rachunek.
Żeby sobie ułatwić życie warto założyć konto w portalu https://www.epcplc.com/ i podać numer rejestracyjny auta. Po wycieczce dostaniemy ładne zestawienie płatnych odcinków, serię fotek auta i rachunek do opłacenia.
Opłaty za poszczególne odcinki są różne – od 20 koron (jakieś 10 zł) za fragmenty obwodnic, po 100 koron za przejazd długim tunelem czy mostem. Długi tunel to w realiach Norweskich np. Jondal Tunnel, który ma ponad 10 km czy Folgefonna Tunnel – ponad 11 km. A są dłuższe. Tych krótszy, po kilkaset metrów, nawet nie ma co liczyć.
Dodatkowo trzeba policzyć opłaty za promy. Za przeprawy promowe płaci się od ręki, przy wjeździe za prom. Kosztują po kilkadziesiąt koron, pływają szybko i regularnie.
