Kategoria: Madera 2017

Ostatniego dnia na Maderze postanowiliśmy spróbować ponownie dotrzeć do końca półwyspu Św. Wawrzyńca. Tego dnia było bardzo ciepło, więc większość ciepłych ubrań została w hotelu. To był błąd, jak okazało się później.

Po dojeździe do parkingu przy półwyspie ruszyliśmy dziarsko naprzód i… wieje. Zimno. Żeńska część wycieczki postanowiła zrezygnować. Sam dotarłem do końca półwyspu. Szybka sesja foto po drodze i powrót do auta.

Wracając zajrzeliśmy jeszcze do Muzeum Wielorybów (Museu da Baleia, www.museudabaleia.org) w Canical. Muzeum jest super. Można dużo się dowiedzieć o wielorybach (fajne) i wielorybnictwie (brr).

---

Reszta zdjęć z tego dnia

Jedną z atrakcji „must see” na Maderze miał być spacer po lewadach. 

Lewada to długie (kilometry!) korytko, którym woda spływa od źródła (często wodospadu) w kierunku pól uprawnych. Były budowane przez mieszkańców Madery gdzieś w XVI w.

My wybraliśmy się do najbardziej znanych – Levada das 25 Fontes (25 źródeł) i Cascada do Risco. Spacer do obu zaczyna się w dolinie Rabacal, gdzie trzeba zostawić samochów.

Sama konstrukcja lewady – korytko, którym spływa woda – wymusza prowadzenie jej wzdłuż zbocza góry. Na tym zdjęciu widać przebieg lewady poniżej linii drogi asfaltowej.

Spadek lewady jest siłą rzeczy niewielki, co powoduje, że spacer wzdłuż niej jest… nudny. Ścieżka jest miejscami dość szeroka, miejscami wąska. Widok na dolinę przeważnie marny, bo zasłonięty roślinnością. 

Jak się nietrudno domyślić nas ten spacer rozczarował. Na Maderze można zobaczyć fajniejsze rzeczy.

---

Reszta zdjęć z tego dnia

Pico do Arieiro i Pico Ruivo (właściwie to odwrotnie) to dwa najwyższe szczyty Madery. Na pierwszy można dojechać autem. Na szczycie parking, radar lotniczy i piesza ścieżka na punkty widokowe. Jest na co patrzeć, bo wysokość to ok. 1800 m.n.p.m.

Po drodze można zobaczyć fajnych reprezentantów fauny i dzieci 😉

Z Pico do Arieiro można pomaszerować „z buta” na Pico Ruivo. Szlak to jakieś 8 km górskiej ścieżki. My pojechaliśmy dookoła, samochodem. Z parkingu na Pico Ruivo też jest kawałek, ale ten szlak jest zdecydowanie łatwiejszy.

Po drodze widoki słabe – flora nieco przywiędła albo chmury zasłaniają.

---

Zdjęcia z tego dnia

Trzeci dzień pobytu na Maderze, to wizyta w ogrodzie botanicznym w Funchal. Cała wyspa jest górzysta, więc i sam ogród jest dość wysoko, chociaż od plaży niedaleko. Aby się do niego dostać można skorzystać z kolejki linowej (Teleferico).

Niektórzy w wagoniku denerwowali się bardziej

A inni raczej się relaksowali

Sam ogród botaniczny nas nie rozczarował. Jest na co patrzeć.  Oprócz „zieleniny” także wystawy minerałów, sztuki afrykańskiej, chińskiej itd.

---

Reszta zdjęć z ogrodu botanicznego.

Drugiego dnia na Maderze próbowaliśmy zwiedzić półwysep św. Wawrzyńca (Sao Lourenco). Jest to najbardziej na wschód wysunięta część wyspy. 

Plan był prosty – dojechać autem do parkingu u nasady półwyspu, a potem pieszo dojść do końca szlaku (szlak pieszy nie prowadzi do najdalej na wschód wysuniętej części Madery – są to odrębne wyspy, na które można dostać się tylko wodą).

Wyszło… średnio. Okazało się, że wiatr od oceanu jest na tyle silny, żeby zniechęcić żeńską część ekipy.

Dalej poszedłem sam. Niewiele. Starczył, żeby zrobić kilka fajnych zdjęć.

Na półwysep św. Wawrzyńca jeszcze wrócimy. Nie pękamy tak łatwo 🙂

Resztę tego dnia wykorzystaliśmy zwiedzając wyspę. Między innymi odwiedziliśmy klif z tarasem widokowym, zawieszonym 580 metrów nad plażą.

---

Więcej zdjęć z tego dnia wycieczki.

W Funchal na Maderze mają fajny zwyczaj ozdabiania drzwi wejściowych do domów w starej części miasta. Parę przykładów, bo byłe tego dużo więcej.